ترکیب بهترین‌های دو دنیای آنالوگ و دیجیتال: محاسبات ترکیبی
محاسبات ترکیبی در شرکت لاکهید
شرکت موشکی-فضاییِ لاکهید در 1966 نیاز داشت رایانه‌های آنالوگ ترکیبیش را بهبود دهد. شرکت EAI که در این عرصه پیشرو بود، یک راه‌حل ارزان ارائه داد. شرکت آی‌بی‌ام رویکرد تمام دیجیتال را در پیش گرفت. در نهایت لاکهید تصمیم گرفت از CDC 6400 با طراحی ابررایانه‌‌ای بهره بگیرد که چهار رایانهٔ آنالوگ Comcor Ci-5000 در آن به کار رفته بود.
ترکیب بهترین‌های دو دنیای آنالوگ و دیجیتال
رایانه‌های آنالوگ و دیجیتال هر کدام مزیت‌های منحصربه‌فرد خودشان را داشتند. به همین دلیل اغلب اوقات بهترین انتخاب این بود که از هر دو بهره گرفته شود. از سال 1954 دانشمندان رایانه‌های دیجیتال بزرگ و دستگاه‌های آنالوگ را به هم وصل می‌کردند. در اواخر دهۀ 1950 بسیاری از متخصصان، آیندۀ صنعت محاسبات را در دستگاه‌های ترکیبی می‌دیدند. اما با سریع‌تر شدنِ رایانه‌های دیجیتال، این امکان به وجود آمد که با شبیه‌سازی نرم‌افزاری مزیت‌های فناوری آنالوگ را نیز در اختیار داشته باشند. کماکان نرم‌افزارهای شبیه‌سازی کاربرد گستردۀ خودشان را حفظ کرده‌اند.
کتابچۀ سیستم محاسبات ترکیبی EAI 640
محاسبات ترکیبی مدام پیچیده‌تر و بغرنج‌تر شدند. EAI و دیگر تأمین‌کنندگان بسته‌هایی نرم‌افزاری را عرضه می‌کردند تا بتوان هم‌زمان سمت آنالوگ و سمت دیجیتال را تنظیم کرد.
محاسبات ترکیبی
مدیران اجرایی خوب کارها را به دیگران می‌سپارند و بنا به نقاط قوت هر کارمند کارهای متفاوتی به آن‌ها محول می‌کنند. در محاسبات ترکیبی نیز چنین رویه‌ای در کار است؛ یعنی به اجزای آنالوگ و دیجیتال کارهای مختلفی محول می‌شود. در دهۀ 1950، شرکت رامو-وولدریج و کانوِیر برای شبیه‌سازی هدایت موشک‌ها، دستگاه‌های دیجیتال یونیوَک و آی‌بی‌ام را به سیستم‌های آنالوگ متصل کردند. تا دهۀ 1960 اکثر تولیدکنندگان دستگاه‌های آنالوگ، دستگاه‌های ترکیبی نیز تولید می‌کردند و معمولاً محاسبات متغیر طی زمان را به سمت آنالوگ می‌سپردند و تصمیم‌گیری منطقی بر اساس محاسبات را به سمت دیجیتال. به تدریج که دستگاه‌های دیجیتال سریع‌تر شدند، زبان‌های شبیه‌سازی نیز جایگزین دستگاه‌های آنالوگ شدند و بدین ترتیب عصر فناوری ترکیبی به پایان رسید.
