برنامه‌های پایگاه داده و پردازش تراکنش
پرتاب آپولو
ایالات متحده برنامه داشت تا 1970 ماموریت سفر به ماه را انجام دهد؛ اما این کار نیازمند یک سیستم مدیریتی بسیار پیچیده بود. ماموریت آپولو یکی از اولین پروژه‌هایی ست که بدون استفاده از ابزارهای مدیریتی کامپیوتری امکان موفقیت نداشت.
برنامه‌های پایگاه داده و پردازش تراکنش
در دهۀ 1960 نوشتن برنامه‌های ضروری مدیریتی کاری بسیار دشوار و پرهزینه بود. اما بین همۀ آن‌ها یک مسئلۀ مشترک وجود داشت: کارهایی مثل زمان‌بندی کارخانه، مدیریت انبار و پردازش تحویل اقلام همه نیازمند این بودند که بتوانند به ذخیره‌سازی و بازیابی داده‌ها بپردازند و به شکل آنلاین اطلاعات جدید وارد کنند یا به اطلاعات قبلی دسترسی بیابند. آی‌بی‌ام و نورث امریکن راک‌ول با همکاری یکدیگر سیستم مدیریت اطلاعات (IMS; Information Management System) را به منزلۀ یک برنامۀ چندمنظوره – هم برای مدیریت پایگاه داده و هم ارتباطات داده (DB/DC) - طراحی کردند. شرکت راک‌ول اسپیس به کمک سیستم مدیریت اطلاعات توانست اطلاعات کنترل ساختِ فضاپیمای سرنشین‌دار آپولو را مدیریت کند. آی‌بی‌ام همچنین با همکاری شرکت کامان‌ولث ادیسون یک برنامۀ چندمنظورۀ پایگاه داده/ارتباطات داده (DB/DC) طراحی کرد با عنوان سیستم کنترل اطلاعات مشتری (CICS; Customer Information Control System). در طراحی این برنامه بیشتر بر جزء پردازش تراکنش‌ها تمرکز شده بود، و بعدها نیز طوری به‌روزرسانی شد که بتواند با IMS و دیگر برنامه‌های مدیریت پایگاه دادۀ شرکت‌های نرم‌افزاری مستقل کار کند.
شمای اولیۀ سیستم پایگاه دادۀ IMS
سیستم مدیریت دادۀ IMS پس از معرفی‌اش خیلی سریع تکامل یافت. شرکت نورث امریکن راک‌ول مجبور شد روند توسعۀ برنامه را متوقف کند تا بتواند بر ماموریت سفر به ماه تمرکز کند. آی‌بی‌ام توسعۀ این سیستم را آنقدر ادامه داد تا جایی که یک محصول تجاری از آن بیرون آمد.
نمای مقطعی از بخش فرمان آپولو
در ماجول فرمان (CM; Command Module) بیش از 2 میلیون قطعه به کار رفته بود. پیگیری روند تولید، تدارک و نصب آن‌ها کاری بسیار پیچیده بود. پیمانکار اصلیِ ساخت بخش فرمان آپولو – شرکت نورث امریکن راک‌ول – بعدها از کمک‌های آی‌بی‌ام بهره برد تا یکی از اولین سیستم‌های کامپیوتری مدیریت داده را بسازد و بتواند این پروژه را به سرانجام برساند.