کامپیوترهای بزرگ در زندگی روزمره
مرکز پیش‌خرید بلیط آمریکن ایرلاینز
بعد از جنگ جهانی دوم سفرهای هوایی بسیار رشد کرد. اما مدیریت پیش‌خرید بلیط‌ها با فناوری‌های دهۀ 1940 روزبه‌روز سخت‌تر می‌شد.
خودپردازها
کامپیوترها در حسابداری بانکی عملکردی عالی داشتند. اما این باعث نشده بود صف‌های انتظار کوتاه شود. لوتر سیمجیان در دهۀ 1950 بخش‌های اصلی دستگاه خودپرداز را به عنوان اختراع ثبت کرد. در 1961 یک نمونۀ اولیه از آن آزمایش شد. اما ساخت خودپردازهای قابل‌اطمینان نیازمند این بود که در حوزۀ محاسبات بلادرنگ و نرم‌افزارهای پایگاه داده پیشرفت‌های بیشتری صورت گیرد؛ این پیشرفت‌ها در دهۀ 1960 حاصل شد.
تیلی گوینده
تیلی گوینده (Tillie the Teller) شخصیتی تبلیغاتی بود که بانک ملی آتلانتا برای تبلیغ خودپردازهایش استفاده می‌کرد و بسیار هم موفق از آب در آمد. بازیگری که نقش تیلی را بازی می‌کرد گاهی برنامۀ زنده هم داشت.
از دستگاه‌های خودپرداز اولیه در لندن
بانک‌ها مجبور بودند مشتریان‌شان را متقاعد کنند که ماشین‌های خودپرداز سخنگو دستگاه‌هایی امن و قابل‌اعتماد هستند. اما تا مدت‌ها این واقعیت را پنهان کردند که کاغذهای مورداستفادۀ برخی از این خودپردازها دچار آلودگی رادیواکتیو بودند.
اولین دستگاه خودپرداز بانک بارکلیز
بانک بارکلیز برای تبلیغ اولین دستگاه خودپردازش کمدین مشهور بریتانیایی، رگ وارنی، را به کار گرفت. مخترع این دستگاه جان شپرد بارون بود که آن را در شرکت دِلارو - شرکتی پیشرو در چاپ اسکناس – ساخته بود.
طرح‌های ثبت اختراع دستگاه خودپرداز (ATM; Automatic Teller Machine – به معنای دستگاه گویندۀ خودکار)
در دهۀ 1950 و اوایل دهۀ 1960 سیمجیان مهم‌ترین قطعات مورداستفاده در خودپردازهای مدرن را به عنوان اختراع ثبت کرد؛ از جمله تایید بلادرنگ موجودی، مدیریت اسناد و ارتباطات از دور. اما سیمجیان نتوانست دستگاه خویش را به تولید تجاری برساند.
پیش‌خرید بلیط هواپیما
شرکت آمریکن ایرلاینز اولین شرکتی بود که در 1946 از دستگاه‌های محاسباتی برای پیش‌خرید بلیط استفاده کرد. شش سال بعد، این شرکت وارد همکاری با آی‌بی‌ام شد تا یک سیستم کامپیوتری فراگیرتر را با نام سِیبِر (SABRE) توسعه دهد. سیستم سِیبِر در سال 1960 آزمایش شد و در 1964 تمام حوزۀ خرید و فروش بلیط شرکت آمریکن ایرلاینز را پوشش می‌داد. در 2009 سِیبِر دیگر شرکتی مستقل شده بود که روزانه تقریبا 70 میلیون تراکنش مالی انجام می‌داد و بیش از یک میلیارد قیمت‌گذاری را پردازش می‌کرد.
سِیبِر: سیستم کامپیوتری پیش‌خرید بلیط آمریکن ایرلاینز
سِیبِر پروژه‌ای بود که با همکاری آمریکن ایرلاینز و آی‌بی‌ام انجام شد. گرچه در 1964 راه‌اندازی شد، اما اولین سیستم کامپیوتری پیش‌خرید بلیط محسوب نمی‌شد؛ با این حال شهرت و محبوبیت‌اش از همۀ دیگر سیستم‌ها بیشتر بود.
پایانۀ ثبت بلیط تله‌رجیستر
دیگر شرکت‌های هواپیمایی از اواخر دهۀ 1950 از سیستم پیش‌خرید تله‌رجیستر (با عنوان Magnetronic Reservisor) استفاده می‌کردند. تله‌رجیستر در دهۀ 1920 کارش را آغاز کرده بود و اوایل نمایشگر بازار سهام تولید می‌کرد.
دفتر پیش‌خرید بلیط شرکت هواپیمایی پان‌امریکن
در اوایل دهۀ 1950، اکثر شرکت‌های هواپیمایی برای مدیریت پیش‌خرید بلیط‌ها از سیستم‌های دستی بهره می‌بردند.
نشان تبلیغاتی سِیبِر
آی‌بی‌ام سیستم سِیبِر را برای شرکت آمریکن ایرلاینز توسعه داد؛ نقطۀ شروع این همکاری دیداری اتفاقی بود بین رئیس شرکت آمریکن ایرلاینز و یک بازاریاب آی‌بی‌ام، که در 1953 در یک پرواز مشترک صندلی‌شان کنار هم افتاده بود. سیستم سِیبِر روی کامپیوترهای بزرگ مزدوج 7090 کار می‌کرد و برای ساخت‌اش از کارهای قبلی آی‌بی‌ام برای ساخت سیستم پدافند هوایی SAGE الهام گرفته شد.
کارور در حال کار با پایانۀ پیش‌خرید یونیماتیک
صفحه‌کلید با برچسب سِیبِر
در 1972 آمریکن ایرلاینز سیستم سِیبِر را به‌روز کرد تا در آن از کامپیوترهای آی‌بی‌ام 360 استفاده شود؛ این کامپیوترها در تاسیساتی زیرزمینی در اوکلاهاما قرار داشتند و دسترسی را به حدی گسترش دادند که دیگر نمایندگی‌های مسافربری نیز می‌توانستند از این سیستم استفاده کنند. سِیبِر در سال 2000 به شرکت مستقل ارائۀ خدمات مسافرتی تبدیل شد و در حال حاضر صاحب وبسایت Travelocity است.
پایانۀ یونیماتیک یونیوک
این یکی از پایانه‌های اولیۀ سیستم یونیماتیک یونایتد ایرلاینز است که برای پیش‌خرید و دیگر کارهای مربوطه استفاده می‌شد. سیستم یونیماتیک در 1970 راه‌اندازی شد و تا سال 2010 نیز کماکان مورد استفاده بود.