تکامل رابط کاربری
اهرم اشاره‌گر صفحه‌کلید
لپ‌تاپ‌ها و وسایل قابل‌حملِ فاقد قلم با یک چالش مشترک مواجه اند: چگونه می‌شود کارکرد نشانگر ماوس را در این فضای کوچک بازتولید کرد؟ اهرم اشاره‌گر (pointing stick) ابتکار آی‌بی‌ام و راه‌حل هوشمندانه‌ای برای این مشکل بود.
تکامل رابط کاربری
رایانه‌های قابل‌حمل با صفحه‌نمایش و صفحه‌کلیدی مشابه پسرعموهای رومیزی‌شان، می‌توانستند یک رابط کاربری شبیه آن‌ها داشته باشند. شاید فقط لازم بود به جای ماوس از صفحۀ لمسی استفاده شود، ولی در نهایت تفاوت‌ها خیلی شدید نبود. ولی در مورد رایانه‌های دستی، مهندسین باید به رابط کاربری کاملا متفاوتی فکر می‌کردند. صفحه‌نمایش کوچک در کنار صفحه‌کلیدی که یا وجود نداشت یا اگر هم وجود داشت بسیار کوچک بود، اتخاذ رویکردی جدید را الزامی کرده بود.
تنها یک خط برای نمایش
اولین نسل رایانه‌های قابل‌حمل، با توانایی نمایش تنها یک خط متن و یک صفحه‌کلید، به طرز غافلگیرکننده‌ای رابط کاربری کارآمدی را معرفی کردند.
رابط کاربری انگشتی
اپل با عرضۀ آیفون رابط کاربری لمسی را معرفی کرد که با لمس انگشت کار می‌کرد نه با قلم. آیفون قابلیت بزرگ‌نمایی از طریق لمس همزمان دو انگشت را داشت و با لغزش سریع و تلنگرمانند انگشت بر روی صفحه می‌شد به سرعت محتوای صفحه‌نمایش را بالا و پایین برد. صفحه‌کلید مجازی نیز در آن به کار رفته بود، اما چون مثل صفحه‌کلید‌های فیزیکی دیگر زیر انگشت‌ها لمس نمی‌شد، طول می‌کشید که کاربر به آن عادت کند.
پیش‌بینی کاربردهای جدید
رایانه‌های قابل‌حمل صرفا رایانه‌های بزرگی نبودند که کوچک شده باشند. قابلیت حمل باعث می‌شد موارد استفادۀ به کل متفاوتی ایجاد شود. معامله‌گرها و فروشنده‌ها قیمت‌ها را با استفاده از آن چک می‌کردند و پزشکان از آن برای نوبت‌دهی استفاده می‌کردند. گسترش بازار رایانه‌های همراه اغلب وابسته به این بود که صنعتگران و کارآفرینان بتوانند نیازهای جدید را در بین کاربران پیش‌بینی کنند و رایانه‌ها را برای برطرف کردن آن نیازها طراحی کنند.
گریدپد (GridPad) به عنوان ابزار کنترل موجودی مورد استفاده قرار گرفت
کنترل موجودی و چک کردن قیمت اقلام خرده‌فروشی از اولین کاربردهای رایانه‌های همراه بود.
با احتیاط در دست بگیرید
اگر بتوانید رایانه‌تان را با خودتان این‌سو و آن‌سو ببرید، ممکن است از دست‌تان بیفتد. این خطر برای رایانه‌های بزرگ وجود نداشت. به این ترتیب یکباره مقاومت در برابر ضربه در صنعت رایانه اهمیت پیدا کرد و «آزمونِ افتادن» بخشی از فرایندِ طراحی شد. از آن به بعد مهندسین می‌بایست بین مقاومت و قیمت توازن ایجاد می‌کردند. شرکت‌های تولیدکنندۀ رایانه‌های همراه در صنایع نظامی تاکید اصلی را بر ضدضربه بودن دستگاه گذاشتند. محصولاتی که برای مصرف‌کنندگان معمولی ساخته می‌شد به همان اندازه‌ای مقاوم بودند که کاربردی باشند، ... ولی نه بیشتر.
آزمون افتادن در دمای بسیار پایین برای موتورلا MC9500
کارخانه‌های تولیدکنندۀ رایانۀ همراه آزمون‌های افتادن، مقاومت در برابر آب، گرد و خاک، و لرزش را به عنوان بخشی از فرایند توسعۀ محصولات اجرا می‌کردند. این عکس آزمون گوشی ضدضربۀ MC9500 را نشان می‌دهد. در این آزمون دما به قدری پایین آمده است که پلاستیک در آن دما شکننده می‌شود.
نوت‌بوک کوچک ضدضربۀ اسکاوت 2 (Scout II)
نوت‌بوک ضدضربۀ اسکاوت 2 در برابر آب مقاوم بود، مجهز به لاستیک ضربه‌گیر برای جذب ضربات ناگهانی بود، سیستم تعلیق هارد دیسک شناور داشت و دارای قابلیت ارتباط از طریق شبکه دادۀ دیجیتال ARDIS بود.
فکر کردن به کوچک‌سازی
مهندسین به طور مداوم قابلیت‌های بیشتر و بیشتری را در فضایی کمتر و کمتر می‌چپاندند. این موضوع برای رایانه‌های رومیزی خوب است، ولی برای رایانه‌هایی که قرار است در جیب جا شوند، ضروری است. اما امروزه چالش‌ها تغییر کرده است. اوایل مهمترین مسئله ساختن صفحه‌نمایش‌هایی بود که گران نباشند. ولی امروزه مسئلۀ مهم ساخت باتری‌هایی با عمر کافی است که بتوانند انرژی لازم برای پردازش سریع و ارتباط بی‌سیم را تامین کنند.
آی‌بی‌ام 360 (1982)، رایانۀ شخصی آی‌بی‌ام (1965) و یک پالم‌پایلوت (1996)
یک رایانۀ بزرگ محصول دهۀ 1960، یک رایانۀ شخصی محصول دهۀ 1980، و یک رایانۀ قابل‌حمل دستی محصول دهۀ1990 را در تصویر می‌بینید. هر سۀ این محصولات حافظه و توان پردازش تقریبا یکسانی دارند.