کامپیوترهای میزبان (Server): موتورهای پنهان وب
مونتاژ کامپیوتر میزبان گوگل
وقتی عبارت «چارلز بَبیج» را در جعبۀ جستجوی گوگل وارد کردید، آن عبارت یک بار از این دستگاه عبور کرده است. این دستگاه، مونتاژی ست از پیسیهای بلااستفاده و دو مسیریاب اترنتی (Ethernet router) داخلی؛ این دستگاه با استفاده از نرمافزاری ویژه به دستگاهی قدرتمند برای موتور جستجوی شرکت تازهتاسیس گوگل تبدیل شده بود.
موتورهای پنهان وب
ما وب را از طریق مرورگرها میبینیم، یعنی برنامههایی که صفحات وب را برایمان نمایش میدهند. در پشت صحنه کامپیوترهای میزبان قرار دارند، یعنی کامپیوترهایی شبکهشده که صفحات وب را به مرورگرهای ما «همچون میزبان یا پیشخدمت ارائه میکنند».
یک اتاق سرور متعارف
شبکه به عنوان کامپیوتر
شرکت سان میکروسیستمز خواهان تحقق یکی از رویاهای همیشگیِ متخصصان شبکه بود: اینکه کاری کنند از سیستمعاملهای سنتی و اکثر برنامههایی که برای آنها نوشته میشوند بینیاز شویم. برنامههای جاوا میتوانستند در درون مرورگرها اجرا شوند، و تقریبا نیازی به نرمافزارهای متعارفِ مایکروسافت یا اپل نداشتند. سیستمهای قدیمیتر نیز – مثل موپید، ویولا و تلهاسکریپت شرکت جنرال مجیک (General Magic’s Telescript) که متعلق به دهۀ 80 بودند - ایدههای مشابهی در سر داشتند.
سنجاقسینۀ جاوا
در همایش سانورلد در 1995 مارک آندریسن از شرکت نتاسکیپ و دانشمند اصلی شرکت سان، جان گیج، اعلام کردند که قرار است جاوا در نتاسکیپ گنجانده شود. این حرکت چالشی بود برای تولیدکنندگان سیستمعاملهای سنتی و تولیدکنندگان نرمافزار.
نمونۀ اولیه استار سِوِن
این کنترلگر دستیِ تعاملی طوری طراحی شده بود که بتوان با نمایشگر لمسیاش تلویزیونها، سیستمهای صوتی و لوازم خانگی را کنترل کرد. همۀ دستگاههای متصل به این کنترلگر برنامکهایی رویشان نصب میشد که با زبان اوک (Oak) نوشته شده بود؛ بعدها جاوا بر مبنای همین زبان اوک ساخته شد.