ساده و دقیق: ماشین‌حساب‌های مکانیکی
تاس‌های ناپیِر
این وسیلۀ محاسباتی محبوب و قابل‌حملی بود که ضرب و تقسیم را به رشته‌ای از جمع‌ها و تفریق‌ها تبدیل می‌کرد. در آن از یک روش محاسباتیِ جدولی استفاده می‌شد که احتمالاً در قرون میانه در هند ابداع شده بوده است.
ساده و دقیق: ماشین‌حساب‌های مکانیکی
در برخی محاسبات، انعطاف و سادگیِ خط‌کش محاسبه به کم‌دقتی‌اش می‌چربید. اما در بسیاری کارها مثل حساب‌داری و محاسبۀ موجودی، نتایج دقیقی لازم بود که به جای اندازه‌گیری با شمارش به دست می‌آمد. کار ماشین‌حساب‌های مکانیکی همین بود. راه‌کارها برای این‌گونه محاسبات بسیار متنوع بود؛ از «تاس‌های ناپیِر» گرفته - که در 1617 اختراع شد و از دنباله‌ای از طاس‌ها برای ضرب استفاده می‌کرد – تا ماشین‌حساب بسیار دقیق و ظریف کورتا که در دهۀ 1940 ساخته شد. تاس‌های ناپیِر ایدۀ اولیه برای ساخت این وسیلۀ انجام ضرب احتمالاً از خاورمیانه آمده است. اروپایی‌ها این ایده را از کتاب رابدولوژی جان ناپیِر اخذ کردند که در 1617 منتشر شد. هنگام کار با این وسیله، ردیف‌ها یا «تاس‌ها» (قطعه‌هایی که دنبالۀ اعداد رویشان حک شده بود) را به شیوۀ خاصی مرتب می‌کردند، سپس از میان آن‌ها اعداد مشخصی را با هم جمع می‌کردند تا نتیجۀ ضرب به دست بیاید.
جان ناپیِر اهل مرچیستون اسکاتلند
تاس‌های ناپیِر وسیله‌ای مکانیکی برای انجام ضرب و تقسیم‌اند. این وسیله مبتنی‌بر روشی محاسباتی است که از ریاضی‌دانان مسلمان جنوب آسیا و چین اخذ شده است.
سومادور چینو
یک نمونۀ رومیزیِ تاس‌های ناپیِر.