رایانهٔ آتناسوف-بری (Atanasoff-Berry Computer)
رایانۀ آتناسوف-بری (بازسازی‌شده)
مهندسان دانشگاه ایالتی آیووا بین سال‌های 1994 و 1997 از روی رایانهٔ آتناسوف-بری رایانۀ مشابهی ساختند. این رایانهٔ بازسازی‌شده کمی کوچک‌تر از نسخهٔ اصلی است. نسخهٔ اصلی آن‌قدر عریض بود که نمی‌توانست از یک درب استاندارد رد شود. همین یکی از دلایل حفظ‌نشدن نسخهٔ اصلی بود.
رایانه آتناسوف-بری یا ای‌بی‌سی
ریاضی‌دان و فیزیک‌دانی به نام جان آتناسوف در سال 1937 در حالی‌که به دنبال راهی برای حل خودکار معادلات می‌گشت، برای آزادکردن فکر خود با اتومبیل به جاده زد. او در مسیرهای رودخانهٔ می‌سی‌سی‌پی ویژگی‌های اصلی یک ماشین محاسبات الکترونیکی را روی دستمال نوشت. ماشین حل معادلات خطی آتناسوف با همکاری کلیفورد بری، که در آن زمان دانشجوی کارشناسی ارشد بود، ساخته شد. این ماشین قادر بود مسائل مختلفی را حل کند، اما قابل برنامه‌نویسی نبود.
جان وینسنت آتاناسوف (1903-1995)
نیاز به حل عددی مسائل فیزیک، آتاناسوف را که در آن زمان استادیار دانشگاه بود، به طراحی رایانۀ ای‌بی‌سی برانگیخت. آتاناسوف در سال 1990 مدال ملی فناوری را دریافت کرد.
کلیفورد بری (1918-1963)
بری با تشویق پدرش در کودکی با الکتریستیه سروکله می‌زد و به دانش‌آموزی باهوش تبدیل شد. بری و آتاناسوف هر دو در سال 1942 آیووا را برای مشاغل مربوط به صنایع دفاع ترک کردند.
نمای نزدیک از ای‌بی‌سی
این تصویر، کارت‌خوان و پانچ باینری را نشان می‌دهد که برای نتایج میانیِ محاسبات استفاده می‌شد. همچنین یک طبلۀ حافظه که پوشش آن برداشته شده است در عکس وجود دارد. هر طبله قادر به ذخیره سازی 30 عدد بود.
ماژول جمع و تفریق ای‌بی‌سی (بازسازی‌شده)
ای‌بی‌سی از 30 مدار جمع و تفریق برای حل معادلات استفاده می‌کرد. هنگامی که این نسخۀ بازسازی‌شده ساخته شد، مشخص شد که مقاومت‌ها باید با دست انتخاب شوند تا به درستی کار کنند.
انیاک نخستین رایانه الکترونیکی بود. البته تا زمانی که مشخص شد این طور نیست.
عنوان «نخستین رایانۀ الکترونیکی» صرفا یک لاف‌زنی نبود، در واقع پای پول هم در میان بود. مخترعان انیاک در 1947 برای ثبت اختراع اقدام کردند و در نهایت گواهی ثبت اختراع در 1964 صادر شد، و در پی آن شرکت اسپری رند، صاحب حق اختراع به دنبال دریافت حق امتیاز از رقبا بود. در مقابل، هانیول و سی‌دی‌سی با استناد به کارهای قبلی جان آتناسوف، که یک رایانۀ الکترونیکی را در سال 1937 طراحی کرده بود و آن را در طول سال های 1939 تا 1942 ساخت، از پرداخت حق امتیاز سر باز زدند. و این نیز مهم است که بدانیم مخترع اصلی انیاک یعنی جان ماکلی، در سال 1941 با آتناسوف ملاقات کرده بود. در سال 1967 دعوا در دادگاه خاتمه پیدا کرد. دادگاه با به رسمیت شناختن کارهای قبلی آتاناسوف، گواهی ثبت اختراع شرکت اسپری را لغو کرد. بنابراین امتیاز یکی از کلیدی‌ترین اختراعات تاریخ بشر متعلق است به ... هیچکس.
گواهی ثبت اختراع ایالات متحده به شمارۀ 3،120،606
گواهی ثبت اختراع انیاک دعوایی حقوقی را به راه انداخت که رایانۀ آتاناسوف-بری را در مرکز توجه قرار داد. حکم قاضی بر این که ماکلی ایده‌اش را از آتناسوف گرفته است، صحه گذاشت. گردون بل، معمار رایانه، قضاوتی را که موجب ابطال گواهی ثبت اختراع انیاک شد «ضداختراع» (در مقابل «اختراع») نامید.
جان وینسنت آتاناسوف در حال سخنرانی در موزۀ رایانۀ بوستون
یک طبلهٔ حافظه که در نسخهٔ اصلی رایانۀ آتاناسوف-بری کار می‌کرد را در جلوی تصویر می‌بینید. نسخهٔ نمایشی‌ای که در دادخواست استفاده شد، در پس‌زمینه دیده می‌شود.